



Lena Schoonis uit 2FAaG heeft op piepjonge leeftijd een boek gepubliceerd. Daar willen we uiteraard veel meer over te weten komen.
Kun je ons iets vertellen over hoe je begon met schrijven?
Lena: Natuurlijk! Ik begon al op mijn achtste met het schrijven van korte verhalen. Dat was tijdens de coronapandemie. In het begin ging het vooral om fantasieverhalen, vaak met monsters, maar nog niet specifiek over mythologie. Ik heb altijd graag gelezen, en boeken zoals *Percy Jackson*, die over Griekse mythologie gaan, waren een enorme inspiratiebron voor mij.
Aan het einde van dit schooljaar nemen we afscheid van Fran Weyns, een gedreven directielid en creatieve duizendpoot die zich met veel enthousiasme gedurende 16 jaar inzette voor onze school.
Hoe begon uw loopbaan op de Rozenberg?
“Ik ben van opleiding architect en veel van mijn naasten komen ook uit die sector. Op een bepaald moment ben ik gaan onderzoeken wat ik naast architect nog kon worden met mijn diploma. Toen botste ik op het beroep van leerkracht. Ik ben zelf afkomstig uit Antwerpen, waar ik nog creatieve workshops heb gegeven toen ik nog studeerde. Eigenlijk is dat een beetje het vak plastische opvoeding geven zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Bovendien had ik toen al vier kleine kindjes, waardoor ik thuis natuurlijk ook creatief bezig was. Daaropvolgend heb ik dan ook een lerarenopleiding gevolgd met het idee om beeld of esthetica te geven.
Aansluitend heb ik gesolliciteerd bij Campus Rozenberg en dan ook enkel en alleen daar. Veel mensen zeiden me dat ik veel ruimer moest solliciteren, zoals bijvoorbeeld tot in Turnhout, maar dan moest ik toch al verder reizen voor mijn werk. Mijn kinderen zaten op Campus Rozenberg en ik was zelf ook nog actief als architecte. Voor mij was het dus niet noodzakelijk om meteen als leerkracht aan de slag te gaan. Zo heb ik ongeveer vijf jaar gekandideerd zonder er zelf eigenlijk veel bij stil te staan. Ergens in augustus, wanneer de directeurs weten of er uren vrij zijn of niet, werd ik dan gebeld om te vragen of ik belangstelling had om plastische opvoeding te komen geven op Campus Rozenberg. Zo ben ik halftijds begonnen als leerkracht plastische opvoeding in zowat alle jaren. Dat is de start geweest.”
De afgelopen weken zijn de leerlingen van 5BCT en 5BCSW druk bezig geweest met het proces van het bierbrouwen. Tijdens de lessen biologie begonnen ze met het leren van het proces, daarna hebben ze zelf de brouwbroek aangetrokken door het Rozenbergbier, Rozendwerg, te brouwen. Eens het bier klaar was, gingen ze het bestuderen in de lessen chemie. Voor wat meer informatie hebben we wat vragen gesteld aan K. Callebaut en R. Hannes, de twee leerkrachten die betrokken zijn bij dit proces.
Waarom werd er op onze school gekozen om bier te brouwen?
Als gevolg van de modernisering, zijn er nu op school de richtingen biotechnologische en chemische technieken en biotechnologische en chemische STEM-wetenschappen. Bierbrouwen is namelijk een heel bekend biotechnologisch proces en het is interessant voor de leerlingen omdat ze zo op een technologische manier slim gebruikmaken van biologie.
Mijn Rozenbergverhaal startte in 1995 in het toenmalige Instituut Onze Lieve Vrouw. Het was in die tijd heel wat moeilijker om werk te vinden in het onderwijs. Vijftien minuten voor mijn eerste les begon, kreeg ik het handboek in mijn handen. Het lukte me wonderwel om die twee uren les te geven zonder dat de leerlingen door hadden dat zowel het vak als de richting nieuw voor me was. Nu, vele jaren, later eindig ik op diezelfde school mijn loopbaan.
Ik wil jullie allemaal het allerbeste voor de toekomst. Ik koester jullie luisterend oor, knikje, advies, begrip, knipoog, steun, glimlach… en ook de prachtige, creatieve, ontroerend mooie resultaten van leerlingen.
Speciale dank aan mijn vakcollega’s, mijn ‘persoonlijke’ maatjes: klas- of hulptitularissen, leerkrachten 3de jaar STW (oude en nieuwe) en 3de jaar Maatschappij en Welzijn.
Graag eindig ik met de woorden van Bram Vermeulen uit het lied ‘Ik heb een steen verlegd’.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier hou je niet tegen
Het water vindt er altijd een weg omheen …
Ik hoop dat ik mijn leerlingen toch ook een beetje geholpen heb bij het verleggen van hun steen.
Hilde Hens
Een aantal weken geleden maakten de leerlingen van het vijfde jaar in de richtingen Opvoeding en begeleiding en Gezondheidszorg kennis met het beroepsleven. Twee weken lang liepen ze stage en werkten ze als kinderbegeleiders en zorgkundigen. Wij waren erg benieuwd wat dat allemaal inhield.
Het was zeker spannend voor deze leerlingen, omdat ze een grote verantwoordelijkheid hadden. Ze moesten namelijk in de schoenen staan van echte kinderbegeleiders en kwamen erachter hoe een dag voor kleuterjuffen eruitziet. Zo zongen de nieuwe kinderbegeleiders onder andere veel liedjes om de woordenschat van de kleutertjes uit te breiden, lazen ze veel boekjes voor en speelden ze mee in de klas. Ze moesten natuurlijk ook de klas opruimen, de gangen poetsen en na school langer blijven.
Voor de leerlingen van Gezondheidszorg was het echter even spannend, aangezien zij voor twee weken de rol van echte zorgkundigen overnamen. Ze startten de dag vroeg met een briefing en zorgden ervoor dat de bewoners van woonzorgcentrum Alfons Smet Residentie een aangenaam verblijf hadden. Dit deden ze door onder andere de bewoners elke ochtend te wassen, aan tafel te helpen, bedden op te dekken en de bewoners te voorzien van drinken bij de koffiepauze. Ook kwamen hier minder leuke werkjes aan te pas zoals de afwasmachine uitladen en opruimen.
Over het algemeen vonden de leerlingen deze twee weken een leerrijke ervaring. Er kwam toch heel wat stress bij kijken, omdat de stage voor deze leerlingen een heel belangrijke rol speelt bij hun evaluatie. Ze worden tijdens deze twee weken beoordeeld en dit punt zal voor 60% meetellen bij hun eindrapport. Stel, het zou mislopen gedurende deze twee weken, dan hebben ze na de paasvakantie nog een kans. In die periode hebben de leerlingen van ‘Gezondheidszorg’ en ‘Opvoeding en Begeleiding’ nog twee weken stage. In totaal hebben ze dus 4 weken stage.
Hopelijk verlopen de volgende weken heel goed voor onze medestudenten. Wij wensen ze in ieder geval alvast veel succes.
Dankjewel aan Lore Gastmans (OB), Lien Vanspringel (OB), Inez Ighrache (OB),
Diewke Van de Ven (OB), Alexander Willems (GZ), Mahmut Günal (GZ), Thomas Goris (GZ) en Sabrina Geuens (stageleerkracht) voor hun medewerking en de informatie.
Auteurs: Luna Luysterborg & Mirte Van den Eynde (5 Moderne talen)
Eindredactie: Nienke van Son
10 leerlingen van Campus Rozenberg die in 2023 zijn afgestudeerd, Martijn, Julie, Colette, Charlotte, Louise, Jana, Fran, Evelien, Igna en Lisa, slaagden bij hun eerste poging voor het toelatingsexamen geneeskunde. Dit is uitzonderlijk en daarom hebben wij contact opgenomen met hen om te polsen naar hun ervaring omtrent dit onderwerp en te horen hoe zij het momenteel stellen.
Op Campus Rozenberg kunnen onze leerlingen van het zesde jaar modules volgen, een soort specialisatievak naar keuze, dat hen vooral voorbereidt op het hoger onderwijs. Eén van de opties is de module toelatingsexamen geneeskunde. Deze cursus duurt 2 uur om de 2 weken en houdt in dat de leerlingen worden voorbereid op het effectieve examen. Ze krijgen voorbeeldoefeningen en worden gestimuleerd om hier ook thuis aan te werken. De meeste leerlingen die geslaagd waren voor het examen, hebben deze module ook gevolgd en laten ons weten dat het hen heeft geholpen op het daadwerkelijke examen. Uiteraard hebben ze ook nog andere vormen van voorbereiding gedaan.
Ze vertelden dat ze op school gestimuleerd en ondersteund werden in hun keuze om geneeskunde te studeren, maar velen hadden altijd al ambities gehad om deze studie te doen. Veel studenten danken de school voor de stimulus die ze via inspirerende en ondersteunende titularissen, vakleerkrachten en de module kregen.
Verder bevallen de lessen op de universiteiten de studenten erg goed. Ze merken dat Campus Rozenberg een goede basis heeft gelegd waar ze nu verder op ingaan, voornamelijk voor biologie en fysica. Veel leerstof is nieuw, maar ze worden goed ondersteund en beginnen vanaf nul. De leerlingen hadden niet allemaal even veel wetenschapsvakken in hun pakket op onze school, wat sommigen een beetje zorgen baarde. Ze zijn uiteindelijk echter allemaal geslaagd voor hetzelfde examen en hebben niet het gevoel dat ze een achterstand hebben. De meeste leerlingen volgden wetenschappen-wiskunde, Latijn-wiskunde of Latijn-Grieks in het secundair onderwijs. Volgens hen was dat een goede keuze en basis om aan deze opleiding te beginnen.
Natuurlijk polsten we naar de resultaten van de leerlingen na hun eerste examenperiode op de universiteit. Enkelen hadden een beetje stress omdat er giscorrectie-examens waren en dat was helemaal nieuw voor hen, maar die stress bleek nergens voor nodig. Ze scoorden allemaal uitermate goed, wat dus een echte prestatie is. Deze leerlingen zitten wel degelijk op hun plek in deze richting en willen deze effectief blijven volgen.
Om af te sluiten gaven enkele leerlingen handige tips voor anderen die overwegen het examen af te leggen. Het is erg belangrijk dat je jezelf omringt met familie en vrienden die je keuze steunen en je motiveren. Studeren voor het ingangsexamen tijdens de vakanties en het schooljaar kan pittig zijn, en soms is het moeilijk om te zien dat anderen al in vakantiemodus zitten, maar het is belangrijk om te blijven studeren en je doel te bereiken. Je moet je dus volledig inzetten en focussen, maar je mag zeker niet vergeten om ook te genieten van je laatste jaar op de middelbare school.
Wij zijn alvast erg trots op deze leerlingen en hopen dat zij succesvol hun studies zullen afmaken.
Merel Lommelen & Liva Onarir (5 Moderne talen)
vak: taalredactie en taaltechnologie
eindredactie: Nienke van Son
Op 1 april neemt Arlette Vandeperre definitief afscheid van Campus Rozenberg. Omwille van “mechanische problemen”, zoals ze dat zelf omschrijft, is ze al een tijdje gestopt met lesgeven. Nu is de officiële datum van haar welverdiende pensioen aangebroken.
In september 1983 startte ze haar carrière als leerkracht godsdienst op Campus Sint Lutgardis na het beëindigen van haar studies theologie en een goede stage op die school. Meteen na het afstuderen, trouwde ze met haar man Erik. Haar leven zat in een spannende stroomversnelling. Later kregen ze twee dochters, Hanne en Sara, die van twee ouders in het onderwijs zelf ook de nodige inspiratie meekregen.
Na de eerste maanden voor de klas kreeg Arlette te horen dat leerlingen haar academische taal al die tijd niet begrepen hadden. De nodige aanpassingen werden doorgevoerd, met succes, en ze was helemaal vertrokken. Later gaf ze ook les in Salus Nostra en uiteindelijk belandde ze op Campus Rozenberg. Ze heeft zowel aan beroepsleerlingen als in tso en aso lesgegeven, en aan al die verschillende leerlingen wilde ze de leerlingen vooral respect voor verschillende meningen bijbrengen. Haar passie voor het vak godsdienst blijft groot.
In haar eerste jaren kreeg ze de opdracht om ook antropologie te doceren, wat haar best vreemd was. Op dat moment is ze gestart met het schrijven van haar eigen cursusmateriaal, wat zo haar hele carrière gebleven is. Tot het einde toe, na de hervormingen van de leerplannen godsdienst, heeft ze ernaar gestreefd om het materiaal voor de leerlingen helemaal up-to-date te krijgen. Hiervoor werkte ze doorheen de jaren succesvol samen met verschillende vakcollega’s.
Een andere constante in haar loopbaan, was de band die ze creëerde met haar leerlingen. Een goede klik met zo’n groep jonge mensen was voor haar een voorwaarde om goed les te kunnen geven, en gelukkig kwam het maar zelden voor dat die niet aanwezig was. Haar laatste lichting leerlingen hebben haar dan ook een erg mooi afscheid gegeven, wat ze echt hartverwarmend vond.
Met het hart op de tong, probeert Arlette ook steeds diplomatisch te zijn. Het was niet verwonderlijk dat ze op een bepaald moment gevraagd werd om vakbondsafgevaardigde te worden. Dat heeft ze altijd met hart en ziel, en een groot rechtvaardigheidsgevoel gedaan. Helaas waren er wel eens bepaalde perikelen in en rond het onderwijs, en moest ze soms vaststellen dat er niet altijd even veel solidariteit tussen collega’s was. Ook de maatschappelijke discussie over uren en werkdruk in het onderwijs laat ze graag achter zich.
Arlette mist het lesgeven nog elke dag, ze heeft het altijd erg graag gedaan. Bepaalde oud-leerlingen, zeker die met een ‘hoek af’, zal ze zich altijd blijven herinneren. Via Facebook onderhoudt ze getrouw de contacten die ze gedurende haar carrière heeft opgebouwd.
Voor de toekomst hoopt ze dat er weer meer autonomie naar de leerkrachten zelf mag gaan. Zelf blijft ze creatief bezig in haar atelier, met onder andere keramiek, en hoopt ze na de revalidatie opnieuw actiever te kunnen zijn, om te voet of met de fiets te kunnen genieten aan zee.
Onze campus groeit, wat maakt dat we nood hebben aan extra lokalen. Achter sporthal 5 wordt dan ook een extra sporthal gebouwd. Een extra sporthal betekent ook dat e minder gebruik moeten maken van de faciliteiten van Den Uyt, waardoor er lestijd wordt 'gewonnen'.
Op het gelijkvloers vormt dit gebouw een uitbreiding van de huidige berging van sporthal 5. Hierdoor zal er meer sportmateriaal kunnen worden opgeslagen, waardoor Sporthal 5 voor diverse sporten ingericht zal kunnen worden. Op de verdieping wordt een danszaal ingericht met een ruime berging. Daarnaast voorzien we twee kleedruimtes en sanitair. Ook dit gebouw wordt uitgerust met een lift, zodat rolstoelgebruikers toegang hebben tot deze locatie.
De bouwwerken verlopen vlot, de oplevering wordt voorzien begin juni 2024. De danszaal zal in gebruik genomen kunnen worden door de school vanaf 1 september 2024.
Net zoals onze andere sporthallen zal ook deze sporthal via de sportdienst van de gemeente aangeboden worden aan sportclubs buiten de schooluren.
Het gebouw van de lagere school wordt volledig gestript en de dakverdieping wordt vervangen door een volwaardige verdieping, waarin 6 klaslokalen worden gerealiseerd. Hiervan zullen 4 lokalen gereserveerd worden voor het secundair onderwijs van campus Rozenberg. Het gebouw wordt uitgerust met een lift, waardoor zowel de verdiepingen van gebouw J als gebouw I makkelijk toegankelijk worden. Er wordt bij de verbouwingswerken veel aandacht besteed aan de isolatie van het gebouw, de luchtkwaliteit van het gebouw en de akoestiek in de gangen en klaslokalen. Het gebouw wordt vervolgens ook uitgerust met zonnepanelen.
De complexiteit van de verbouwingswerken en de slechte weersomstandigheden de voorbije maanden hebben de werken vertraging bezorgd. Volgens de huidige planning zouden de werken begin juli opgeleverd worden. het gebouw zou dan vanaf 1 september 2024 in gebruik genomen kunnen worden door onze leerlingen.
In het kader van het project ‘groene oase’ van de provincie Antwerpen, beweegt er ondertussen heel wat op onze school. De plannen voor de ontharding, inrichting en aanplanting van onze speelplaats beginnen meer en meer vorm te krijgen. Er hebben verschillende overlegmomenten plaatsgevonden en we zijn gestart met de zoektocht naar de nodige aannemers om dit project tot een goed einde te brengen.
Duurzaamheid blijft een belangrijke prioriteit bij de aanvang van deze werkzaamheden. Daarom worden er nu al volop materialen gerecycleerd en verzameld om later te kunnen gebruiken. De oude lambrisering in de foyer van onze Robianozaal zal bijvoorbeeld gebruikt worden bij de constructie van zitmeubilair, net zoals de uitgebroken klinkers. Collega’s zien zelfs potentieel in het demonteren en recycleren van een bankirai terras bij familie of vrienden.
De visuals geven een mooi beeld van de plannen en hoe de huidige situatie eruit ziet. We zijn erg enthousiast over dit mooie project.
KSOM campus Rozenberg is aangemeld voor een “Grote Groene Oase”, een project van de provincie, waarbij er bepaalde zones van de speelplaats onthard en vergroend worden. Zowel leerlingen als het klimaat profiteren hiervan. Op 17 november 2023 werd de officiële cheque overhandigd. Burgemeester Wim Caeyers en 200 leerlingen waren aanwezig bij de onthulling van de plannen.
We kregen €25.000 subsidie van Provincie Antwerpen voor de onthardingsplannen van onze nieuwe, groene speelplaats. Vooral een combinatie van groene elementen, lage planten, graselementen alsook nieuwe zitelementen in het groen horen bij de vooruitzichten.
In totaal hebben zo’n 200 scholen zich aangemeld voor dit project, wat het een bijzonder groot succes maakt.